Małe Reaktory Modułowe SMR

Podejmując dyskusje o SMR należy mieć świadomość, że termin ten jest używany w trzech różnych znaczeniach: reaktor jako pojedynczy moduł, reaktor o konstrukcji modułowej, reaktor małej lub średniej mocy (M=Medium). Jedynymi technologiami SMR, które mają szanse na komercyjne wdrożenie w perspektywie 10-12 lat to LWR i HTR. SMR mogą mieć duże zastosowanie w odległych skupiskach ludzkich (USA i Rosja) lub do kogeneracji (Europa). Nie stanowią więc konkurencji, a cenne uzupełnienie floty dużych reaktorów pracujących w podstawie mocy. Obecnie nie istnieją komercyjnie dostępne rozwiązania, ale niedawna decyzja rządu USA o dofinansowaniu prac w tym kierunku i rosnąca konkurencja w innych krajach mogą znacznie przyspieszyć wdrożenie. Pierwszych prototypów należy się spodziewać najwcześniej na koniec 2021 roku, a pełnego wejścia na rynek po 2024-2026 r. W Polsce, wyboru konkretnej technologii SMR można by dokonać najwcześniej w 2022 r, a budowę rozpocząć ok. 2024-2026. Oznaczałoby to opóźnienie programu jądrowego o 8- 10 lat, czyli w praktyce rezygnację z jego realizacji w chwili obecnej. Spełnienie założeń „Polityki energetycznej Polski do 2030 r.” wymagałoby wybudowania kilkudziesięciu SMR. Jest to ekonomicznie nieopłacalne i technicznie niemożliwe do zrealizowania. W Polsce SMR nie mogą stanowić alternatywy dla programu energetyki jądrowej w obecnym kształcie ale należy poważenie rozważyć możliwość ich zastosowania po 2030 roku do specjalnych zastosowań, związanych głównie z kogeneracją. Wcześniej można rozwijać programy badawcze, łącznie z budową w kraju reaktora badawczego czy prototypowego.